วันอาทิตย์ที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ขงจื๊อ

ขงจื๊อ


ขงจื้อ (จีน: 孔子 ; อังกฤษ: Confucius ; ภาษาไทยมีเรียกกันหลายชื่อ เช่น ขงฟู่จื่อ ขงจื่อ ข่งชิว) (ตามธรรมเนียม, 28 กันยายน 551 ปีก่อน ค.ศ. - 479 ปีก่อน ค.ศ.) ชื่อรอง จ้งหนี เป็นนักคิดและนักปรัชญาสังคมที่มีชื่อเสียงของจีน คำสอนของขงจื๊อนั้น ฝังรากอิทธิพลลึกลงไปในสังคมเอเชียตะวันออกมาเป็นเวลาถึง 20 ศตวรรษ หลักปรัชญาของขงจื๊อนั้นเน้นเกี่ยวกับศีลธรรมส่วนตัว และศีลธรรมในการปกครอง ความถูกต้องเหมาะสมของความสัมพันธ์ในสังคม และ ความยุติธรรมและบริสุทธิ์ใจ

ก่อนสิ้นใจ ขงจื๊อได้ทิ้งท้ายข้อความไว้กับ ซื่อคง ไว้ว่า "ขุนเขาต้องพังทลาย ขื่อคานแข็งแรงปานใด สุดท้ายต้องพังลงมา เหมือนเช่น บัณฑิตที่สุดท้ายต้องร่วงโรย"

ประวัติ

เมื่อขงจื๊อเกิดมาได้ สามปี พ่อที่เป็นคนสูงใหญ่แข็งแรง ก็ตายจากไป เด็กน้อยชอบเล่นตั้งโต๊ะเซ่นไหว้ ชอบเลียนแบบท่าทางพิธีกรรมของผู้ใหญ่ เมื่ออายุได้ 15 ปี ฝักใฝ่การเล่าเรียน อายุ 19 ปี ได้แต่งงานกับแม่นางหยวนกวน ในปีถัดมาได้ลูกชาย ให้ชื่อว่า คงลี้ อายุ 20 ขงจื๊อได้เป็น เสมียนยุ้งฉาง และได้ใส่ใจความถูกต้องเนื่องจากทำงานกับตัวเลข ต่อมาได้ทำหลายหน้าที่รวมทั้ง คนดูแลสัตว์ คนคุมงานก่อสร้าง และในระหว่างที่ศึกษาพิธีกรรมจากรัฐโจว ได้โอกาสไปเยี่ยมเล่าจื๊อ ขงจื๊อมีความสัมพันธ์อันดีกับ เสนาธิบดีของอ๋องจิง และได้ฝากตัวเป็นพ่อบ้าน และได้มีการพูดคุยกับอ๋องในการวางแผน และหลักการปกครอง แต่เนื่องจากโดนใส่ความจากที่ปรึกษาของรัฐ ขงจื๊อจึงเดินทางต่อไปรัฐอื่น ภายหลังได้ฝากฝังตัวเองช่วยบ้านเมือง กับอ๋องติง และได้รับการแต่งตั้งดินแดนส่วนกลางของลู่ เป็นเสนาธิบดีใหญ่ บ้านเมืองเจริญรุ่งเรือง อาชญากรลดลง คนมีคุณธรรมและเคารพผู้อาวุโส และในระหว่างนั้น ได้มีการแบ่งแย่งดินแดน การแย่งชิงเมืองต่างๆ เกิดขึ้น ขงจื๊อได้เดินทางจากเมืองไปสู่เมืองต่างๆ เรียนรู้หลักการปกครอง และวัฒนธรรมท้องถิ่นแต่ละที่ ภายหลังได้ถูกหมายเอาชีวิต และถูกขับไล่ให้ตกทุกข์ได้ยาก และได้กลับมาสู่แคว้นลู่อีกครั้ง ขงจื๊อได้เริ่มรวบรวบพิธีกรรมโบราณ บทเพลง ตำราโบราณ และลำดับเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น และได้สอนสั่งลูกศิษย์แถบแม่น้ำซูกับแม่น้ำสี ภายหลังขงจื๊อได้ล้มป่วยหนัก และเจ็ดวันให้หลัง ได้อำลาโลก ตรงกับเดือนสี่ทางจันทรคติ ในปีที่ 16 รัชสมัยอ๋องอี้ รวมอายุได้ 73 ปี

หลักความรู้

ดูเพิ่มที่ ลัทธิขงจื๊อ
ศาสตร์สี่แขนง
ที่ขงจื๊อวางรากฐานไว้ ได้แก่ วัฒนธรรม ความประพฤติ ความจงรักภักดี และ ความซื่อสัตย์ โดยวัฒนธรรมเน้นถึงการเคารพบรรพบุรุษและพิธีการโบราณ ยึดถือผู้อาวุโสเป็นหลัก แต่ไม่ยึดติดหรืออายที่จะหาความรู้จากคนที่ต่ำชั้นหรืออายุน้อยกว่า
แปดหลักการพื้นฐานในการเรียนรู้
ได้แก่ สำรวจตรวจสอบ ขยายพรมแดนความรู้ จริงใจ แก้ไขดัดแปลงตน บ่มความรู้ ประพฤติตามกฎบ้านเมือง ประเทศต้องได้รับการดูแล นำความสงบสุขมาสู่โลก
ลำดับการเรียนรู้
ได้แก่ พิธีกรรม ดนตรี ยิงธนู ขี่ม้า ประวัติศาสตร์ และ คณิตศาสตร์
คุณธรรมทั้งสาม
ที่ได้จากการเรียนรู้ ได้แก่ ภูมิปัญญา เมตตากรุณา และความกล้าหาญ
สี่ขั้นตอนหลักการสอน
ได้แก่ ตั้งจิตใจไว้บนมรรควิธี ตั้งตนในคุณธรรม อาศัยหลักเมตตาเกื้อกูล สร้างสรรค์ศิลปะใหม่
สี่ลำดับการสอน
ได้แก่ คุณธรรมและความประพฤติ ภาษาและการพูดจา รัฐบาลและกิจการบ้านเมือง และสุดท้ายคือวรรณคดี

72 ศิษย์เอกขงจื๊อ

ชั่วชีวิตของขงจื๊อมีลูกศิษย์ทั้งสิ้นกว่าสามพันคน [1] ในจำนวนนี้มีลูกศิษย์เอก 72 คน [2]

  • เอี๋ยนหุย (Yan Hui)
  • หมิ่นสุ่น (Min Sun)
  • หย่านเกิง (Ran Geng)
  • หย่านหยง (Ran Yong)
  • หย่านฉิว (Ran Qiu)
  • ตวนมู่ซื่อ (Duanmu Ci)
  • จ้งอิ๋ว (Zhong You)
  • จ่ายอวี๋ (Zai Yu)
  • เอี๋ยนเอี่ยน (Yan Yan)
  • ปู่ซาง (Pu Shang)
  • จวานซุนซือ (Zhuansun Shi)
  • เจิงชัน (Zeng Shen)
  • ต้านไถเมี่ยหมิง (Dantai Mieming)
  • มี่ปู้ฉี (Fu Buji)
  • เอี๋ยนจี๋ (Yan Zu)
  • หยวนเซี่ยน (Yuan Xian)
  • กงเหย่ฉาง (Gongye Chang)
  • หนานกงควา (Nangong Kuo)
  • กงซีอาย (Gongxi Ai)
  • เจิงเตี่ยน (Zeng Dian)
  • เอี๋ยนอู๋หยาว (Yan Wuyao)
  • สูจ้งหุ้ย (Shuzhung Hui)
  • ซางฉวี (Shang Zhu)
  • เกาไฉ (Gao Chai)
  • ชีเตียวคาย (Qidiao Kai)
  • กงป๋อเหลียว (Gongbo Liao)
  • ซือหม่าเกิง (Sima Geng)
  • ฝานซวี (Fan Xu)
  • โหย่วยั่ว (You Ruo)
  • กงซีฉื้อ (Gongxi Chi)
  • อูหม่าซือ (Wuma Shi)
  • เหลียงจาน (Liang Zhan)
  • เอี๋ยนซิ่ง (Yan Xing)
  • หย่านหยู (Ran Ru)
  • เฉาซวี่ (Cao Xu)
  • ป๋อเฉียน (Bo Qian)
  • กงซุนหลง (Gongsun Long)
  • ซีหยงเตี่ยน (Xi Yongdian)
  • หย่านจี้ (Ran Ji)
  • กงจู่จวี้จือ (Gongzu Gouzi)
  • ซือจือฉาง (Shi Zhichang)
  • ฉินจู่ (Qin Zu)
  • ซีเตียวตัว (Qidiao Chi)
  • เอี๋ยนเกา (Yan Gao)
  • ซีเตียวถูฝู้ (Qidiao Dufu)
  • หย่างซื่อชื่อ (Zeng Sichi)
  • ซางเจ๋อ (Shang Zhai)
  • สือจั้วสู่ (Shi Zuo)
  • เยิ่นปู้ฉี (Ren Buji)
  • โห้วชู่ (Hou Chu)
  • ฉินหย่าน (Qin Ran)
  • ฉินซาง (Qin Shang)
  • เซินต่าง (Shen Dang)
  • เอี๋ยนจือผู (Yan Zhipo)
  • หยงฉี (Yan Zhi)
  • เซี่ยนเฉิง (Xian Chang)
  • จั่วเหยินอิ่ง (Zuo Renying)
  • เจิ้งกั๋ว (Zhang Guo)
  • ฉินเฟย (Qin Fei)
  • เอี๋ยนขว้าย (Yan Kuai)
  • ปู้สูเฉิง (Bu Shusheng)
  • เยว่เขอ (Yue Ke)
  • เหลียนเจี๋ย (Lian Jie)
  • ตี๋เฮย (Di Hei)
  • ปานซวิ่น (Kui [al. Bang] Sun)
  • ขงจง (Kong Zhong)
  • กงซีเตี่ยน (Gongxi Dian)
  • จวี้อ้าย
  • ฉินเหลา
  • หลินฟ่าง (Lin Fang)
  • เฉิงค่าง (Chan Kang)
  • เซินเฉิง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น